آب‌سیاه (گلوکوم): قاتل خاموش بینایی

آب‌سیاه یا گلوکوم یکی از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی است که می‌تواند بدون علامت مشخص، به‌تدریج باعث آسیب دائمی به عصب بینایی و کاهش شدید بینایی شود. به همین دلیل به آن لقب “قاتل خاموش بینایی” داده‌اند؛ بسیاری از بیماران در مراحل اولیه هیچ نشانه‌ای ندارند و تنها زمانی متوجه بیماری می‌شوند که بخشی از بینایی خود را از دست داده‌اند.

عامل اصلی گلوکوم، افزایش فشار داخل چشم است که باعث فشار روی عصب بینایی می‌شود و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به نابینایی دائمی شود. علاوه بر فشار چشم، عوامل ژنتیکی، سابقه خانوادگی، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و فشار خون بالا و حتی سبک زندگی در بروز و پیشرفت این بیماری نقش دارند. گلوکوم می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما شایع‌ترین نوع آن در افراد بالای ۴۰ سال دیده می‌شود.

چون آسیب ناشی از گلوکوم قابل برگشت نیست، تشخیص و درمان به موقع اهمیت زیادی دارد. معاینات منظم چشم، به‌ویژه برای افرادی که در خانواده سابقه گلوکوم دارند یا بالای ۴۰ سال هستند، می‌تواند از پیشرفت بیماری و کاهش بینایی جلوگیری کند. درمان معمولاً با کاهش فشار داخل چشم انجام می‌شود و شامل استفاده از قطره‌های چشمی تخصصی، داروهای خوراکی یا در موارد خاص، روش‌های لیزری و جراحی است.

با مراقبت و پیگیری منظم، گلوکوم قابل کنترل است و می‌توان از پیامدهای خطرناک آن پیشگیری کرد.