نزدیکبینی در کودکان
همه آنچه والدین باید بدانند
نزدیکبینی یا میوپیا یک اختلال بینایی شایع در کودکان است که باعث میشود کودک اجسام دور را تار ببیند اما اجسام نزدیک را واضح مشاهده کند.
نزدیکبینی نه تنها بر یادگیری و فعالیتهای روزمره کودک تأثیر میگذارد، بلکه در موارد شدید میتواند منجر به عوارض جدی چشمی مانند جداشدگی شبکیه، آبمروارید زودرس، گلوکوم و ماکولوپاتی میوپیک شود.
افزایش شیوع میوپیا در جهان باعث شده توجه به تشخیص زودهنگام و پیشگیری از آن در کودکان بیش از پیش ضروری شود.
طبق مطالعات بینالمللی، حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد نوجوانان در برخی کشورها به درجاتی از میوپیا مبتلا هستند و پیشبینی میشود این درصد تا ۲۰۵۰ به بیش از ۵۰ درصد جهان برسد.
پیام کلیدی: نزدیکبینی یک مشکل قابل پیشگیری و کنترل است و تشخیص به موقع میتواند سلامت بینایی کودک را تضمین کند.
علل و عوامل خطر نزدیکبینی
نزدیکبینی در کودکان تحت تأثیر چند عامل محیطی و ژنتیکی است:
فعالیتهای طولانی در فاصله نزدیک: مطالعه طولانی، کار با موبایل، تبلت و لپتاپ باعث فشار روی محور چشم و افزایش طول کره چشم میشود.
کمبود فعالیت در فضای باز و نور طبیعی: تحقیقات نشان داده کودکانی که کمتر از ۲ ساعت روزانه در فضای باز هستند، بیشتر در معرض نزدیکبینی قرار دارند. نور طبیعی و تمرکز بر فواصل دور، رشد سالم چشم را تشویق میکند.
عوامل ژنتیکی و خانوادگی: سابقه نزدیکبینی در والدین احتمال ابتلای کودک را افزایش میدهد.
سبک زندگی مدرن: استفاده مداوم از وسایل دیجیتال، کمبود فعالیت بدنی و ساعات طولانی مطالعه بدون استراحت، ریسک ابتلا و پیشرفت میوپیا را افزایش میدهد.
نکته مهم: ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی باعث شکلگیری و شدت نزدیکبینی در کودکان میشود و اصلاح سبک زندگی نقش بسیار مهمی دارد.
تشخیص و اهمیت معاینه چشم
تشخیص زودهنگام میوپیا، کلید پیشگیری از عوارض بلندمدت است. روشهای تشخیص شامل:
معاینه جامع چشم توسط اپتومتریست یا چشمپزشک: ارزیابی دید دور و نزدیک، بررسی تغییرات محور چشم، انحرافات چشمی و سلامت کلی چشم.
غربالگری بینایی در مدارس: تشخیص مشکلات اولیه مانند دید ضعیف یا انحراف چشم، اما نمیتواند میوپیا در حال شروع را همیشه شناسایی کند.
توصیههای زمانبندی معاینه:
معاینه اولیه: در ۵ سالگی و شروع مدرسه
تکرار معاینه: سالانه تا ۱۵ سالگی
در صورت مشاهده هر علامت دید ضعیف، حتی قبل از سن ۵ سالگی، سریعاً مراجعه کنید
پیام کلیدی: معاینات منظم چشم به والدین کمک میکند تا رشد نزدیکبینی کودک را کنترل کنند و در صورت نیاز، درمان مناسب انجام شود.
روشهای پیشگیری و کنترل نزدیکبینی
امروزه روشهای مختلفی برای کاهش خطر ابتلا یا کنترل پیشرفت میوپیا در دسترس است:
- اصلاح سبک زندگی
حداقل ۲ ساعت بازی روزانه در فضای بازمحدود کردن استفاده از موبایل و تبلت، به ویژه در کودکان زیر ۲ سالاستراحت منظم چشم هنگام مطالعه یا کار با دستگاه دیجیتال. - عینکهای مخصوص کنترل میوپیا
طراحی شده برای کاهش سرعت رشد محور چشمگزینه مناسب برای کودکانی که آمادگی استفاده از لنز ندارند. - لنزهای تماسی چندکانونی یا دوکانونی
اصلاح دید کودک و همزمان کاهش پیشرفت نزدیکبینیمناسب برای کودکان بزرگتر که توانایی استفاده از لنز را دارند. - ارتوکراتولوژی (Ortho-K)
لنزهای شبانه که هنگام خواب استفاده میشوند و شکل قرنیه را موقت تغییر میدهندباعث کاهش نیاز به عینک در طول روز و کنترل رشد میوپیا میشود.
پیام کلیدی: ترکیب سبک زندگی سالم و درمانهای تخصصی میتواند سرعت پیشرفت نزدیکبینی در کودکان را به طور چشمگیری کاهش دهد.
اهمیت پایش منظم
نزدیکبینی در کودکان یک اختلال شایع است، اما با مدیریت مناسب میتوان رشد آن را کنترل کرد و از عوارض جدی پیشگیری کرد. پایش منظم بینایی، علاوه بر تشخیص زودهنگام، امکان برنامهریزی درمانهای فردی و علمی برای هر کودک را فراهم میکند.
چرا پایش منظم مهم است؟
ارزیابی تغییرات محور چشم و قدرت بینایی: تنها معاینات تخصصی قادر به شناسایی تغییرات کوچک هستند که ممکن است بعداً منجر به پیشرفت سریع میوپیا شوند.
شناسایی زودهنگام سایر اختلالات چشمی: حتی بدون علائم، ممکن است انحراف چشم یا مشکلات عضلات چشم در حال شکلگیری باشند.
تنظیم روشهای درمانی تخصصی: پایش مداوم امکان تعیین دقیق زمان استفاده از لنزهای چندکانونی، ارتوکراتولوژی یا عینک کنترل رشد را فراهم میکند.
ارزیابی تأثیر سبک زندگی و فعالیت روزانه: پزشک میتواند تأثیر زمان بازی در فضای باز، نور طبیعی و مدت استفاده از وسایل دیجیتال را روی پیشرفت میوپیا اندازهگیری و توصیههای عملی ارائه دهد.
یک برنامه پایش منظم چشم نه تنها سلامت بینایی کودک را حفظ میکند، بلکه والدین را در اتخاذ تصمیمات علمی درباره پیشگیری و کنترل میوپیا توانمند میسازد.

